Zoals elke Vlaamse exporteur wel weet, zijn sommige markten makkelijker te bewerken als andere.  

Indonesië ‘s stijgende binnenlandse vraag is één van de groeipolen die het economische succes van dit land aanwakkert. Nu met ruim 275 miljoen, is de snelgroeiende bevolking van het land de op drie na grootste ter wereld. Bijna de helft van de overwegend Moslimbevolking woont in stedelijke gebieden en heeft almaar meer geld te besteden. Indonesiërs jonger dan 20 jaar vormen meer dan 50% van de bevolking. Ze stimuleren niet alleen uitgaven, maar ook hervormingen en positieve veranderingen.

De Indonesische overheid ontmoedigt echter invoer van voornamelijk afgewerkte producten, en gebruikt vele NTB (Non Tarrif Barriers) welke tot doel hebben de lokale economie verder aan te zwengelen.

Voormelde noopt ons om in sommige gevallen de Indonesische / ASEAN markt misschien ook enigszins anders te benaderen.  Vaak beslissen bedrijven van onze directe EU-concurrenten om hier fabricage-eenheden op te richten, waardoor ze niet enkel de lokale, maar meteen ook de ruimere ASEAN-markt kunnen bevoorraden zonder hiervoor met regionale invoerrechten rekening te moeten houden.  Immers, vanaf 2020 werd ASEAN vrijwel tariefvrij, met “0%”tarieven op 98,6% van de producten onder de ATIGA (Asean Trade Goods Agreement).

Ons land beschikt momenteel over een kleine veertig lokale vestigingen in Indonesië.

Indonesië is enkele SEZ rijk, waaronder het noordelijk en vlakbij Singapore gelegen eiland Batam, welk als uitvalbasis kan dienen om de ruimere ASEAN markt te bewerken.