Ooit was Turkije inzake voeding een zelfvoorzienend land, en genereerde het ook belangrijke inkomsten uit de export van voedingsmiddelen. Maar inmiddels is deze situatie veranderd.  Zo heeft Turkije vandaag onder meer een gebrek aan levend vee. Dit is vooral te wijten aan het feit dat de overheidssteun voor landbouwers, veehouders verminderd werd en aan de privatisering van de vlees- en zuivelbedrijven onder de AKP-regering (Partij voor Rechtvaardigheid en Ontwikkeling). Als gevolg daarvan schoten onder meer de vleesprijzen de lucht in.

Het afgelopen jaar zijn die prijzen gestegen met meer dan 25% waardoor het Ministerie van Landbouw een prijsplafond diende op te leggen.

Maar noch het invoeren van een prijsplafond noch de import van vlees gaf de gewenste resultaten. Waardoor de overheid beslist heeft om nu op grote schaal levend vee te importeren.

Kort voor zijn aftreden als premier en voorzitter van de AKP ondertekende Ahmet Davutoglu nog een kabinetsbesluit dat het groene licht gaf voor de invoer van 570.000 dieren voor het einde van dit jaar. In het kader van het decreet mogen staatsbedrijven 400.000 runderen voor de vleesproductie, 150.000 runderen voor het fokken, en 20.000 schapen en geiten belastingvrij importeren.

Deze beslissing van de Turkse overheid kan een aanzienlijk potentieel creëren voor de veeboeren uit (onder meer) Vlaanderen.

Vooral in aanloop naar het islamitische Offerfeest dat er aankomt in september, zal de vraag naar vee en vlees fors toenemen.

In de schaarste van de voorbije jaren werden tonnen buffelvlees illegaal binnengebracht in Turkije – en vaak aan de man gebracht als ‘gewoon’ rundvlees. Turkije had ook duizenden Angus runderen ingevoerd uit Uruguay. Maar dat vlees werd door de bevolking niet echt gesmaakt.