Polen, de op één na grootste uitstoter van de EU in verhouding tot zijn economie, zoekt naar mogelijkheden om de uitstoot te verminderen.
Eén optie die net is vrij gekomen, is het Recovery and Resilience Facility (RRF)-plan van de EU. Een programma van € 648 miljard waarmee de lidstaten kunnen herstellen van crisis zoals de Covid-19-pandemie en de Russische invasie in Oekraïne.

Polen heeft recent € 60 miljoen gekregen, waaronder iets meer dan € 25 miljard aan subsidies en € 34,5 miljard aan preferentiële leningen. Tweederde van het budget zal worden toegewezen aan klimaatactie en digitale transformatie (respectievelijk 47% en 21%), terwijl de resterende 22% aan sociale hervormingen gaat. Met deze financiële steun moet Polen nu actie ondernemen om zijn industrie te vernieuwen, door zich af te vragen: wat moet Industrie 4.0 doen om een kleinenere ecologische voetafdruk achter te laten bij de productie van goederen? Onlangs heeft XOOG Klastry Energii P.S.A, een Poolse cluster opgericht om de uitdagingen van de transitie naar schone hernieuwbare energie aan te pakken, een rapport uitgebracht voor Platforma Przemysłu Przyszłości, een Poolse non-profit stichting met als doel de digitale transformatie van de wereld te versnellen.

De link naar het rapport, in het Pools, kan u hier terugvinden RAPORT_SLAD-WEGLOWY.pdf (przemyslprzyszlosci.gov.pl)
Het rapport introduceert drie actieve megatrends: industrie 4.0, een pad naar hernieuwbare energie, en de politiek van klimaatverandering in de EU. Van deze trends springt Industrie 4.0 eruit, omdat het de klimaatveranderingscrisis probeert aan te pakken – een probleem waar het onbedoeld aan heeft bijgedragen. Door aan deze verwachtingen te voldoen, kunnen we niet alleen de uitdagingen van Industrie 4.0 aanpakken, maar ook wereldwijd een duurzame omgeving garanderen. Bij het aanpakken van de klimaatverandering heeft Industrie 4.0 het Groene Nieuwe Industrieel Plan en de Duurzame Ontwikkelingsdoelstellingen (SDG’s) van de Verenigde Naties voor zich.

Daarnaast zijn er vereisten om activiteiten te rapporteren volgens de Europese Sustainable Reporting Standards. Het Green New Industrial Plan heeft tot doel de uitstoot van broeikasgassen te verminderen en vereist dat bedrijven overstappen van niet-hernieuwbare energiebronnen naar hernieuwbare energie en bronnen met lage emissies. Moeilijkheden die zich voordoen bij het garanderen van een dergelijke transitie zijn landen, zoals Polen die nog steeds afhankelijk zijn van fossiele brandstoffen.

Bovendien kunnen de vier grootste energieproducerende industriële sectoren: cement, staal, chemicaliën en mineralen moeilijk koolstofvrij te maken zijn vanwege technologische processen waarbij hoge temperaturen worden gebruikt om de materialen te verbranden. Hoe groter het initiatief van industrieën om de uitstoot te verminderen, hoe groter de productiviteit in de richting van een koolstofarme economie, terwijl tegelijkertijd wordt gegarandeerd dat de SDGs van de VN worden gehaald, met name de doelstellingen 9, 12 en 13. Door beide in gedachten te houden, kunnen industrieën groener worden en technologie produceren door alternatieve energiebronnen te gebruiken. het minimaliseren van hun ecologische voetafdruk. Terwijl Industrie 4.0 de zelfgecreëerde crisis probeert aan te pakken en tegelijkertijd nieuwe technologieën ontwikkelt om de macht te vergroten, onderstreept dit rapport strategieën voor innovatie en beleidskaders om naast elkaar te bestaan. Dit kan een grote uitdaging zijn, maar uiteindelijk wordt iedereen beloond.