Nu de industrie voor elektrische voertuigen (EV) op zoek gaat naar alternatieven voor nikkel, dat Indonesië in overvloed heeft, zal het land een andere strategie moeten ontwikkelen om zijn ambities te verwezenlijken m.b.t. het verder ontwikkelen van de productieketen in de nikkelindustrie.

Het heroverwegen van het downstream-beleid wordt steeds belangrijker, omdat de verschuiving van op nikkel gebaseerde EV-batterijen naar lithiumijzer-fosfaat (LFP) batterijen naar verwachting aan kracht zal winnen in een snel veranderende markt. “Het eerste wat we moeten doen is inschatten hoelang het zal duren om onze productie van EV-batterijen op te schalen. Als we dit over tien jaar alleen kunnen doen, zullen we de markt niet kunnen bedienen en zal de markt tegen die tijd ook veranderd zijn”, zegt Andy Nugroho, een economist bij INDEF.

Het meest voorkomende type kathode in EV-batterijen zijn NMC-batterijen die zowel nikkel, mangaan en kobalt (NMC) als lithium bevatten. De relatief nieuwe LFP-batterijen hebben ondertussen ijzerkathodes, waardoor ze ongeveer 20 procent goedkoper zijn om te produceren. Deze alternatieve technologie werd ontwikkeld n.a.v. schommelingen in de nikkelprijzen. Naar verwachting zullen LFP-batterijen tegen 2025 meer dan 50 procent van de markt uitmaken, t.o.v. NMC-batterijen die in 2021 nog een marktaandeel van ongeveer 70 procent hadden.

In Indonesië zelf, gebruiken driekwart van de elektrische voertuigen die in 2022 in het land verkocht werden geen nikkelbatterijen. Volgens INDEF zou de regering moeten overwegen om eerder de binnenlandse productie van roestvrij staal te ontwikkelen, gezien de overvloed aan smelters in roterende ovens (RKEF), die worden gebruikt voor de productie van nikkelgietijzer (NPI) en ferronikkel, de belangrijkste componenten van de legering. Het grootste deel van de NPI en het ijzernikkel van het land wordt geëxporteerd.

Bron: The Jakarta Post, 8 maart 2024