Recentelijk gaf het stadsbestuur van Los Angeles een briefing aan het diplomatieke corps in de stad, met de focus op de Olympische (en Paralympische) Spelen van 2028 die hier zullen plaatsvinden, en de handelsopportuniteiten die ze kunnen bieden.

Nina Hachigian, gewezen ambassadeur en huidig ‘vice-burgemeester voor internationale zaken’, wees er om te beginnen op dat twee entiteiten betrokken zijn in de voorbereiding van de Olympische Spelen van 2028.

Eén is ‘LA 2028’, een privé-organisatie die geen (directe) banden met het stadsbestuur heeft en zal instaan voor het organiseren van de Spelen zelf. LA 2028 zit momenteel in “stille modus”. Pas binnen anderhalf jaar, dus begin 2020, zal de sponsorwerving en dergelijke op gang getrokken worden. Naar verwacht zullen pas in 2024 of 2025 door LA 2028 aanbestedingen of tenders uitgeschreven worden voor producten en diensten, meldde Hachigian.

De tweede is het stadsbestuur van L.A., dat het als zijn taak ziet om van L.A. “de best mogelijke stad” te maken tegen 2028, waarbij een zware klemtoon zal liggen op het verbeteren van de mobiliteit. Nieuwe investeringen in permanente sportinfrastructuur komen er niet, althans geen door de overheid gefinancierde; wel enkele die reeds door privé-investeerders gepland of zelfs al in aanbouw zijn. In een optiek van duurzaamheid (en financiële haalbaarheid) heeft Los Angeles ervoor gekozen maximaal gebruik te maken van bestaande sportstadia en dergelijke. Zo zal bijvoorbeeld het atletendorp zijn onderkomen vinden in de gebouwen en sportfaciliteiten van de University of California – Los Angeles (UCLA). De stad zelf zal alleen een aantal aanpassingswerken financieren om bestaande stadia klaar te maken voor meerdere sporten, andere dan alleen degene waarvoor ze aanvankelijk werden gebouwd.

Maar het proces om de stad aantrekkelijker, meer leefbaar, en beter navigeerbaar te maken is er wel een met grote investeringen, en is ook reeds volop in gang gezet, meldde Felipe Cusnir, directeur voor internationale handel en investeringen binnen de staf van L.A.’s burgemeester Eric Garcetti.  

Daarbij wees hij vooral op de USD 120 miljard die voorzien zijn in het kader van ‘Measure M’, een verhoging van de ‘sales tax’ die in 2016 gestemd werd, om daarmee transportprojecten te financieren in Los Angeles County (ruimer dan alleen L.A. City). Die taksverhoging moet op 40 jaar tijd de genoemde USD 120 miljard opleveren.

Zo’n 35% daarvan is bestemd voor het metronetwerk, dat uitgebreid wordt. 17% zou gaan naar (vooral verbeteringen van bestaande) autosnelwegen; 2% naar projecten voor voetgangers en fietsers; 17% gaat naar lokale projecten (zoals herstellingen van wegen, fiets- en voetpaden) van de 88 steden of gemeenten die deel uitmaken van L.A. County; en de rest gaat naar de financiering van ‘ongoing’ bus- en spoorwegoperaties die beter op elkaar aangesloten zullen worden, en naar onderhoud van de infrastructuur daarvoor.

Eén van de projecten binnen die enveloppe van USD 120 miljard is de aanleg van een ‘automated people mover’ of APM op de LAX-luchthaven van Los Angeles die passagiers snel zal vervoeren tussen de diverse terminals. Een contract van USD 4,9 miljard daarvoor werd recentelijk toegewezen aan een consortium met onder meer het Canadese Bombardier en (de VS-dochter van) het Duitse Hochtieff.

Vlaamse bedrijven die geen dochterbedrijf hebben in de VS, moeten er rekening mee houden dat ze voor wegenaanleg en spoorinfrastructuurprojecten niet kunnen meedingen wanneer die op een of andere manier (deels) gefinancierd zijn met geld van het federale Amerikaanse ‘Department of Transportation’ (ministerie), omdat dan de ‘Buy America’ provisies gelden – lees: enkel Amerikaanse bedrijven kunnen leveren/bouwen.

Felipe Cusnir gaf toe dat er een aantal aanbestedingen zijn waarbij zulke restricties gelden, maar zegt dat bij het gros van de aanbestedingen van L.A. City buitenlandse bedrijven wél kunnen meedingen. Wie daarop zicht wil hebben, kan zich registreren op het Business Assistance Virtual Network van L.A., op www.labavn.org, om de tenders te raadplegen.

Hachigian en Cusnir wezen tot slot nog op een aantal facts & figures om de economische aantrekkelijkheid van Los Angeles te onderstrepen. Zo onder meer dat L.A. County 10,2 miljoen inwoners/consumenten telt, en het ruimere Zuid-Californië zelfs 22 miljoen. Het ‘bruto regionaal product’ zit in de buurt van USD 1000 miljard, en zou daarmee op de 16de plek wereldwijd uitkomen in een landenrangschikking (Californië in z’n geheel is de vijfde grootste economie ter wereld). De havens van L.A. en Long Beach tekenen voor ongeveer 40% van de goedereninvoer in de VS. En 3 van ’s werelds top-25 universiteiten huizen in L.A.: Caltech, UCLA en USC.