De Wereldbank heeft zijn zesmaandelijks ‘Indonesia Economic Prospects (IEP)’ rapport gepubliceerd met in deze editie de focus op de uitdagingen en maatregelen voor een duurzaam, economisch herstel van Indonesië na de COVID-19 pandemie.

De belangrijkste bevindingen:

• In lijn met de aanzienlijk zwakkere binnenlandse en externe vraag als gevolg van de COVID-19-pandemiegerelateerde lockdowns en reisbeperkingen, zakte de reële bbp-groei van Indonesië in het vierde kwartaal van 2019 van 5,0% (jaar/jaar) naar 3,0% in het eerste kwartaal van 2020, de laagste kwartaalgroei sinds 2001.
• Aan de productiekant was er sprake van een algemene vertraging in alle sectoren; industrie, bouw en sectoren met lage toegevoegde waarde zagen hun sectorale groeipercentages vanaf het vierde kwartaal van 2019 bijna halveren. Daarentegen versnelde de groei van moderne, kennisintensieve dienstensectoren, waaronder digitale, financiële, onderwijs- en gezondheidsdiensten.
• De regering heeft een stimulus-pakket van 4,3% van het BBP aangekondigd. Samen met de lagere inkomsten, zal het begrotingstekort in 2020 naar verwachting toenemen tot 6,3% van het BBP. Het stimuleringspakket omvat grotere toegewezen budgetten aan de gezondheidssector, aanzienlijke verhogingen van de sociale bijstand, kredietprogramma's voor de KMO’s en kapitaalinjecties voor banken die KMO-leningen herstructureren.
• De reële groei van het BBP zal naar verwachting in 2020 nul procent bedragen en zal in 2021 naar verwachting met 20% toenemen, áls de particuliere consumptiegroei zich herstelt, en met 6,0% in 2022 als gevolg van de sterke investeringsgroei in vergelijking met de voorgaande jaren.
• Zonder maatregelen om de schok te verzachten zou de pandemie de armoede met 2,0% doen toenemen. De substantiële stijging van de uitgaven voor sociale bijstand als onderdeel van het mitigatiepakket van de regering is daarom van cruciaal belang: als het doelgericht is en volledig wordt uitbetaald met minimale lekkage, zou het pakket de impact van de pandemie op de armoede aanzienlijk verminderen.
• Aangezien Indonesië de lange weg naar herstel overweegt, is het nodig om voor zieken te zorgen en infecties in te dammen, terwijl de effecten van de economische neergang worden opgevangen en de economie wordt geherpositioneerd voor een snel en volledig economisch herstel. De focus van deze WB-editie ligt daarom op het overwinnen van deze uitdagingen en het opzetten van Indonesië voor een duurzaam en inclusief economisch herstel.
• Om een ​​veilige heropening van de economie te ondersteunen, blijft het de prioriteit om over een robuust gezondheidssysteem te beschikken. Veilig en duurzaam heropenen vereist dus voortdurende verbeteringen in de capaciteit en paraatheid van het gezondheidssysteem, inclusief voortdurende uitbreiding van testen en bewaking.
• Veel bedrijven hebben voortdurende steun nodig om de economische neergang het hoofd te bieden. Bedrijven hebben steun nodig om de productie geleidelijk opnieuw op te starten of uit te breiden, terwijl er voorwaarden moeten zijn om de toetreding van nieuwe bedrijven te vergemakkelijken; deze omvatten onder meer het aanpakken van langdurige investeringsbeperkingen.
• Werklozen moeten worden ondersteund bij hun zoektocht naar werk en bijscholing om aan de behoeften van de werkgever te voldoen. Bovendien zal het in dienst nemen en beschermen van het menselijk kapitaal van Indonesië bijdragen tot het herstel van de geconstateerde hiaten in de dekking van de sociale bescherming van Indonesië, en kan voortgebouwd worden op de door COVID gestuurde uitbreidingen in het systeem, waardoor het aanbieden  van een behoorlijk gefinancierde universele gezondheidszorg voor iedereen zal bespoedigd worden.
• Door COVID veroorzaakte bezuinigingen op openbare uitgaven en het uitstellen van infrastructuurprojecten moeten worden teruggedraaid om te voorkomen dat de agenda van de regering die de groei bevordert, in gevaar wordt gebracht.
• Om de schuldcurve af te vlakken, moeten de tijdelijke fiscale maatregelen geleidelijk worden afgeschaft en moeten de inkomsten toenemen. De overheidsschuld neemt op een snelle wijze toe, waardoor hogere kosten voor schuldonderhoud toenemen die, als ze niet worden teruggedraaid, uiteindelijk de prioritaire uitgaven zullen verdringen of de zuurverdiende investeringsgraad  van Indonesië in gevaar zullen brengen.

U vindt het volledig rapport van de Wereldbank in bijlage.