Economie situatie

Al vóór de coronacrisis was Thailand in woelig economisch vaarwater terecht gekomen. De economische groei in 2019 was de laagste in 5 jaar, onder andere door de groeivertraging in China. Covid kwam voor Thailand dan ook op een zeer ongelegen moment. In 2020 kelderde de economie met 6,1%. Op zich logisch voor een land dat lééft van het toerisme. Deze sector is goed voor ongeveer één zesde van het BBP en de tewerkstelling. Vóór corona kwamen jaarlijks 40 miljoen buitenlandse toeristen naar Thailand. Van de ene dag op de andere viel dat terug naar zero. In 2020 kwamen nog 6-7 miljoen toeristen het land binnen, allemaal in de eerste 3 maanden van het jaar; voor het volledige jaar 2021 kwamen er slechts 427.000 toeristen binnen. Vaak ging het dan nog om terugkerende Thais of expats. 2022 telde 11 miljoen toeristen, nog altijd maar een kwart van het pre-covid niveau. Voor 2023 wordt gehoopt op 25 miljoen toeristen. Er is duidelijk een herstel te zien in de toerismemarkt maar toch is dit trager dan verhoopt, vooral te wijten aan een dralend herstel vanuit China, dat traditioneel de grootste groep toeristen vormde. De hoop is dat het aantal toeristen tegen eind 2024 terug het pre-covid niveau zal bereiken. De situatie in de toerismesector heeft uiteraard een enorme impact op de werkgelegenheid, inkomsten en lokale consumptie in Thailand.

Naast toerisme, is de exportsector de tweede belangrijke pijler van Thailands economie. Deze kreeg zware klappen in 2019 en 2020, maar deed het uitstekend in de twee volgende jaren (met respectievelijke groei van 19% en 5%). Het aantrekken van een aantal belangrijke exportmarkten (US, Japan,Vietnam, Australië) speelde hierin een cruciale rol, samen met de relatief zwakke Thaise baht. Naar schatting zal de export voor 2023 wel dalen met 1,7% maar in 2024 terug herstellen met een verwachte groei van 4,2%. Belangrijke exportsectoren zijn landbouw en voedingsproducten, de automobielsector (onder andere dankzij de aanwezigheid van een aantal Japanse fabrikanten), elektronica, chemie en kunststofproducten.

Private consumptie is de derde motor van de economie en doet het vrij goed. Dit komt onder andere door de relatief lage inflatie in Thailand (een verwachte 1,5% in 2023) dankzij dalende energieprijzen en een overheid die de prijzen van bepaalde producten controleert. Daarmee heeft Thailand de laagste inflatie van alle ASEAN-landen. Andere factoren die positief bijdragen tot de sterkte van de private consumptie op dit moment zijn uiteraard het herstel van toerisme, naast de stijging van het inkomen van landbouwers en de sterke arbeidsmarkt.

Deze mix aan factoren leidde in 2022 tot een stijging van het BBP van 2,6% en een verwachte aangroei van 3,4% in 2023. Voor 2024 wordt uitgegaan van 3,7%.

Kanttekening hierbij is wel dat Thailand tijdens covid economisch zwaarder getroffen werd dan andere vergelijkbare landen in ASEAN, en eveneens relatief trager herstelt dan deze landen. Structurele maatregelen op lange termijn zijn dan ook nodig. Voor de Wereldbank zijn prioriteiten de diversificatie van de economie, digitalisering van de economie, het opwaarderen van het onderwijs en het wegwerken van de inkomensongelijkheid. Ook hoe Thailand erin slaagt om buitenlandse investeringen te blijven aantrekken zal hierin van groot belang zijn. Het feit dat veel buitenlandse bedrijven een China+1 aan het bekijken zijn, biedt een uitgelezen kans voor Thailand. Toch slaagt het land er minder goed in dan bijvoorbeeld Vietnam om deze buitenlandse investeringen op dit moment binnen te rijven.

Met een relatief lage openbare schuld van rond de  60% van het BBP, heeft Thailand zeker nog voldoende fiscale ademruimte. De private schuld daarentegen is zeer hoog (90% van het BBP). Vele Thais geven dus meer uit dan ze verdienen en leven op krediet. Dit is een situatie die zorgen baart.