Tanzania is het grootste land van de Oost-Afrikaanse landen. Dar es Salaam is de commerciële hoofdstad en de belangrijkste zeehaven voor het vaste land van Tanzania en dient Malawi, Zambia, Burundi, Rwanda, Oeganda en het oosten van de DRC. Andere zeehavens zijn Zanzibar, Tanga en Mtwara.

De regering streeft met het tweede Five Year Development Plan (FYDPII) industrialisering en een hoge economische groei na, die het land tegen 2025 een middle income status zouden moeten bezorgen. De ontginning en export van bodemrijkdommen (vooral gas) moeten hiertoe bijdragen. Tegelijk dient de donorafhankelijkheid te worden afgebouwd, en buitenlandse investeringen aangemoedigd, met name in de landbouwsector. Ondanks een sterke focus van president Magufuli op het innen van belastingen, blijft Tanzania voorlopig afhankelijk van buitenlandse steun. Tanzania leent ook steeds meer tegen niet-concessionele voorwaarden op de internationale financiële markten.

De grote Tanzaniaanse economische sectoren zijn landbouw, financiële en zakelijke dienstverlening, handel, toerisme en productie. De agrarische verwerking van suiker, bier, sigaretten en sisaltouw is een groot deel van de Tanzaniaanse industrie. Daarnaast maken diamant-, goud- en ijzerwinning, zout, natriumcarbonaat, cement, olieraffinage, schoenen, kleding, houtproducten en kunstmest een belangrijk deel uit van de industrie. De voornaamste exportgoederen zijn goud, koffie, cashewnoten en katoen. De belangrijkste exportpartners zijn India, China, Japan, Kenia en België. Tanzania importeert vooral consumptiegoederen, machines, transportmiddelen, industriële grondstoffen en ruwe olie. De importpartners van Tanzania zijn China, India, Zuid-Afrika en Kenia.

De industriële sector (25% van het bbp) is een van de snelst groeiende in Afrika, hoewel deze negatief werd beïnvloed door een tekort aan elektriciteit en moeilijkheden bij het verkrijgen van werkvergunningen voor expats. De dienstensector (47,9% van het bbp) groeit ook sterk, met name telecom en de financiële sector. Om toegang te krijgen tot harde valuta, hangt Tanzania vooral af van de export van goud, landbouwproducten (vooral tabak) en toerisme.

Probleempunten voor investeerders zijn het gebrek aan gekwalificeerde arbeidskrachten en degelijk management, de moeilijkheid om werkvergunningen te krijgen voor expats, slechte infrastructuur en gebrekkige elektriciteitsvoorziening. De meeste investeringen vinden plaats in de mijnbouwsector, toerisme, gassector en vastgoed.