U bent hier

Kansrijke sectoren

Deze landenpagina werd met de grootste zorg samengesteld maar houdt nog niet overal rekening met de meest recente gevolgen van de coronacrisis.
Back to top

Voeding en dranken

De Filipijnen zullen een van de snelst groeiende landen van Azië blijven, met een bbp dat de komende twee jaar naar verwachting weer zal aantrekken tot een gemiddelde groei van 6%. In 2021 veerde de Filipijnse economie op met een groei van 5,6% over het hele jaar, na een recordkrimp van 9,6% in 2020 als gevolg van de gevolgen van de COVID-19-pandemie.

Ondanks de inkrimping van de voedselverkoop in het voorgaande jaar in combinatie met de stijgende inflatie, verstoringen van de toeleveringsketen en logistieke uitdagingen, blijft de Filipijnse vraag naar geïmporteerde voedingsmiddelen, dranken en ingrediënten sterk. Nu de economie in het land langzaam weer op gang komt, wordt verwacht dat de consumentenuitgaven voor voedingsmiddelen en dranken zullen stijgen door het zogenaamde "revanche reizen" en "revanche dineren", die tekenen zijn van een heropleving van het consumentenvertrouwen.

Marktkenmerken:

- De demografische ontwikkeling van het land stimuleert de consumentenuitgaven op middellange termijn, vooral diegenen die over een groter vrij besteedbaar inkomen beschikken. Grote en groeiende bevolking en consumentenbasis: 110 miljoen (verslag van juli 2020) met een jaarlijkse groei van 1,6%; stedelijke bevolking geschat op 47% met een jaarlijkse groei van 2%, 12% woont in de hoofdstad, jonge bevolking met 50% onder de mediane leeftijd van 24 jaar oud.

  • De uitgaven voor voedsel bedroegen ongeveer 40% van de totale huishouduitgaven en zullen blijven stijgen met het groeiende beschikbare inkomen en de stijgende lonen;
  • De Filipijnen zijn een opkomende markt met een diensteneconomie en zijn op weg een hogere middenklasse-economie te worden;
  • Groot bewustzijn van en voorkeur voor geïmporteerde producten
  • Groeiende vraag naar "gezonde", biologische, gastronomische en kant-en-klaar-voeding; meer welvarende consumenten met een hoger middeninkomen en een groeiende vraag naar meer gesofisticeerde producten, premium labels en gezondere voedingsmiddelen
  • Groeiende vraag naar duurzame, regeneratieve, plantaardige voeding, "gezonde", biologische, gourmet- en kant-en-klare voeding en voeding met immuniteitsverhogende ingrediënten.
  • Het land staat op de 10e plaats in de wereldranglijst van geïmporteerde kant-en-klare consumentenproducten.

Marktsegmenten

Detailhandel

Levensmiddelendetaillisten zien kansen in nieuwe e-commercediensten, meer gepersonaliseerde aanbiedingen en een bloeiende digitale ruimte. De detailhandelsverkopen zullen naar verwachting sterk blijven met gunstige vooruitzichten voor de economische opleving in 2022.

De voedings- en drankensector is met 10% van het BBP, een van de grootste bijdragers aan de economische groei van het land en zal naar verwachting sterk blijven. Vóór de pandemie is de Filipijnse voedingsdetailhandel in de afgelopen vijf jaar met 25% gegroeid. In 2020 steeg de verkoop van F&B-detailhandelaren met 4%, wat neerkomt op 26 miljard dollar, terwijl de e-commerce van 70 miljoen dollar in 2019 naar 216 miljoen dollar steeg. De consumptie van huishoudens, de grootste bijdrager aan de groei blijven aanzienlijk.

De uitbraak van COVID-19 leidde tot een verschuiving in de aankopen, de manier van winkelen en de voorkeuren van de consument, naar duurdere verkopers en online oplossingen. Dit zette kleinhandelaars ertoe aan hun activiteiten om te schakelen naar digitale aanwezigheid om voordeel te halen uit de groeiende trend. Detailhandelaren maken steeds meer gebruik van de verkoop via verschillende online diensten die worden aangeboden op websites en mobiele applicaties, en van marketing in gemeenschapsgroepen via sociale media en messaging apps.

Grote supermarktketens domineren de lokale detailhandel. Er zijn echter nieuwe marktsegmenten ontstaan, zoals wederverkopers en verkoop van klant tot klant, die producten aanbieden zonder dat er winkels zijn. De actieve betrokkenheid in dit nieuwe segment opende kansen voor geïmporteerde voedingsproducten en -diensten om toegankelijker en betaalbaarder te zijn voor consumenten.

E-commerce is uitgegroeid tot de voorkeursoptie voor continue toegang tot producten en als veiligheidsmaatregel onder consumenten.

Lokaal geproduceerde producten zijn goed voor ongeveer 70% van het totale voedselaanbod, terwijl de rest wordt geïmporteerd.

Volgens Euromonitor is de detailhandelsverkoop in de markt voor verpakte voedingsmiddelen in de Filipijnen veelbelovend. Tegen het jaar 2025 zal de detailverkoop in de markt voor verpakte voedingsmiddelen in de Filipijnen naar verwachting US$ 19 miljard bedragen, een groeipercentage van 26,2% of US$ 3,9 miljard. Producten met een sterke groei in de prognose zijn onder meer: kant-en-klaarmaaltijden, zoetwaren, ontbijtgranen, verwerkte groenten en fruit, rijst, pasta en noedels, gebakken goederen, snacks, bevroren desserts en ijs, sauzen, desserts en specerijen.

Foodservice

Uit eten gaan is een belangrijk aspect van de Filipijnse cultuur, maar met de uitbraak van COVID-19 hebben de quarantainebeperkingen de consumptie getemperd. Restaurants zagen de vraag drastisch dalen als gevolg van de beperkte mobiliteit van de consument en de aanhoudende beperkingen op de bezettingsgraad in de horeca. Terwijl aanvankelijk een groei van 10% werd voorspeld, hebben de maatregelen in verband met de pandemie de totale verkoop in de foodservicesector naar schatting met minstens 13% (ongeveer 7 miljard US$) doen dalen ten opzichte va n de robuuste groei in de 5 jaar vóór de pandemie. Logistieke problemen droegen bij tot de verliezen in de foodservice-sector door een gebrek aan de juiste infrastructuur voor een landelijke distributie.

Foodservice-bedrijven en -aanbieders hebben hun activiteiten omgebogen om te overleven en waren genoodzaakt nieuwe verkoopkanalen in de digitale ruimte te creëren. Bedrijven begonnen steeds meer gebruik te maken van sociale media en gaven aanleiding tot nieuwe foodservice-distributiekanalen, zoals het inschrijven op verschillende online leveringsplatforms, het aanpassen aan verschillende consumentenvoorkeuren, waaronder drive-throughs, afhalen langs de stoeprand en elektronische betalingsplatforms, terwijl ze ook nichemarkten en trends bleven verkennen. Grotere restaurantketens hebben hun intrede gedaan door kant-en-klare maaltijden te verkopen in winkels.

In het laatste deel van 2021 zullen de restaurants in sommige grote steden al een verbetering van de verkoop zien. De restaurantsector is zeer optimistisch en vestigt zijn hoop op herstel gezien de gretigheid van de bevolking om buiten te komen na meer dan een jaar in lockdown.

Voedselverwerkende industrie

De voedselverwerkende industrie, die de meest dominante industrie van het land is en momenteel goed is voor meer dan 2 miljard dollar, presteert anders dan de foodservice-industrie. De industrie kent een gestage groeit van 7 tot 8 procent.

Het voorzichtige consumentengedrag als gevolg van de onzekere en aanhoudende pandemische beperkingen heeft geleid tot een toename van de vraag naar voorraadartikelen en heeft consumenten in staat gesteld hun discretionaire uitgaven te richten op de aankoop van premiumproducten. De markt voor plantaardige voeding zal naar verwachting ook groeien, aangezien de pandemie het belang van een gezonde levensstijl heeft benadrukt. Het toenemende gebruik van sociale media, waar veel de nadruk gelegd wordt op gezonde eetgewoonten, resulteert in de stijgende prognose van verse producten.

Voedsel is goed voor bijna de helft van de totale productie in de verwerkende industrie. En ongeveer 90% van de productie in de categorie F&B-verwerking wordt in eigen land geconsumeerd. De stijgende consumptie draagt bij tot de snelle uitbreiding van de productie. Dit biedt uitstekende mogelijkheden op het gebied van grondstoffen en ingrediënten van hoge kwaliteit.

Bovendien wordt ongeveer 90% van de grondstoffen voor voedselverwerking geïmporteerd. De aanhoudende wereldwijde verstoringen van de toeleveringsketen en de logistiek blijven een impact hebben op de productie en de expansie van de industrie. Bovendien heeft de regering tijdelijke beperkingen op de invoer van grondstoffen opgelegd, vooral voor de vleesverwerkende sector, wat de productie heeft beïnvloed. De Filipijnen importeren jaarlijks meer dan 800.000 ton vlees, waarvan 50-60% door vleesverwerkers wordt gebruikt voor de productie van betaalbare vleesconserven, hotdogs en diepgevroren vleesproducten. Nu het land te kampen heeft met de Afrikaanse varkenspest, is de binnenlandse productie van varkensvlees met 30% gedaald. In 2021 is het minimumtoegangsvolume (MAV+) voor varkensvlees uitgebreid om het aanbod van vleesproducten in het land te vergroten en zo de prijzen te stabiliseren en de inflatie te temperen. Op de invoer van varkensvlees binnen het MAV of binnen het contingent wordt een tarief van 15% geheven, terwijl op de invoer buiten het contingent een tarief van 25% wordt geheven. Ook het verbod op de invoer van mechanisch uitgebeend vlees (MDM) als gevolg van de uitbraak van de vogelgriep die de Europese pluimveesector heeft geteisterd, heeft ertoe bijgedragen dat de lokale vleesverwerkers moeilijkheden ondervinden om belangrijke grondstoffen aan te kopen.

Trends & Opportuniteiten

Detailhandelaren en foodservicebedrijven verbeteren hun maaltijdaanbod voortdurend met hun kant-en-klare maaltijdselecties. Snelle levering breidt uit terwijl maaltijden verser en handiger worden.

De voorkeur voor premiumproducten neemt toe. Zelfs met de economische uitdagingen tijdens de pandemie en de focus op waarde te midden van prijsstijgingen, zoeken veel consumenten ook naar premium producten. Premiumvoeding in categorieën als alcohol, koffiespecialiteiten, maaltijdpakketten, diepvriesmaaltijden en specerijen hebben aan populariteit gewonnen bij het winkelend publiek.

Topretailers zullen op grote schaal sneller schakelen, vooral omdat ze jongere kopers willen bereiken.

Bezorgdiensten blijven hun niveau verhogen door betere digitale aankoopopties te bieden en besteltools voortdurend te verbeteren.

De goedkeuring van de wijzigingen aan de Retail Trade Liberalization Act (Republic Act No. 11595) in december 2021, die de toegangsdrempels in de retail verder vereenvoudigt en verlaagt, biedt kansen voor import met de verwachte investeringen in de sector.

E-commerce

De Filipijnse regering vertrouwt op haar digitale economie om het economisch herstel na de gevolgen van de COVID-19 pandemie te stimuleren. De inkomsten uit e-commerce dragen momenteel 3,4% of 12 miljard dollar bij aan het BBP van het land. In haar E-Commerce Roadmap 2022 streeft de regering ernaar de e-commerce te stimuleren om de economische activiteiten te ondersteunen en de economische groei te stimuleren. Het doel is de bijdrage van de e-commerce tegen 2022 tot 5,5% of 24 miljard US$ op te trekken en tegen 2025 een jaarlijkse samengestelde groei van 17% te bereiken. De verwachte groei vereist een toename van het aantal e-handelaren tot één miljoen, wat mogelijk wordt geacht omdat de Filipijnen nu de op één na grootste markt van Zuidoost-Azië is, naast Indonesië. Aangezien kleine ondernemingen te lijden hebben onder lockdown maatregelen, leggen de Filipijnen de nadruk op de ontwikkeling van e-commerce als de vitale motor van economische veerkracht.

Bronnen:

Back to top

Landbouw

Landbouw blijft een van de belangrijkste sectoren in de Filipijnse economie. Met zijn natuurlijke hulpbronnen beschikt het land over een groot potentieel voor de ontwikkeling van een onafhankelijke en productieve landbouweconomie, die uiterst belangrijk is voor de economische ontwikkeling van het land. De landbouwsector draagt bij tot het BBP via de export, de grondstoffen die door de agro-industrie worden verwerkt en biedt werk aan een kwart van de beroepsbevolking van het land. 

Het ministerie van Landbouw heeft de Agro-industriële Business Corridors (ABC's) van het land opgezet, die de landbouwers zullen verbinden met hulpbronnen zoals technologie, kapitaal en faciliteiten voor waardevermeerdering. Regio specifieke strategieën voor het opzetten van meer ABC's in het hele land worden momenteel uitgewerkt om meer landbouwinvesteringen aan te trekken. Deze zullen met elkaar worden verbonden voor een betere logistiek en een snellere verspreiding van technologie.

De Filipijnse landbouwoutput is in 2021 met 1,7% gekrompen, waardoor het streefcijfer van 2% groei van het ministerie van Landbouw niet werd gehaald. Dit is de sterkste jaarlijkse krimp van de landbouwproductie sinds 2001. De landbouw is goed voor ongeveer 10% van de economische productie en een kwart van de werkgelegenheid in het land. Het coronavirus, de mobiliteitsbeperkingen en de tyfoons waren de grootste uitdagingen waarmee de landbouwsector in 2021 werd geconfronteerd. De schade aan de landbouw als gevolg van de tyfoon Odette (internationale naam: Rai), bedroeg 13,3 miljard PHP.

De gewasproductie steeg met 2,3%, meer dan de 1,5% in 2020. De totale jaarlijkse productie van palay (ongepelde rijst) bereikte in 2021 een recordhoogte van 19,96 miljoen ton, 3,4% meer dan een jaar eerder. De groei van de plantaardige productie, pluimvee en visserij compenseerde de aanhoudende daling van de veestapel.

Door de aanhoudende uitbraak van Afrikaanse varkenspest (AVP) is de veehouderij in 2021 met 17% gekelderd, wat nog erger is dan de daling met 7,4% ten opzichte van het voorgaande jaar. De productie van varkensvlees, die een belangrijke bijdrage levert aan de dierlijke productie, is het hele jaar met 20,8% gedaald, waardoor de binnenlandse productie van varkensvlees met 30% is gedaald.

Omdat de prijzen van varkensvlees de pan uit rezen, drong de regering aan op meer invoer van varkensvlees in het kader van de minimumtoegang, waartegen de plaatselijke producenten zich fel verzetten. Uitvoeringsbevel 133 verhoogde het MAV voor varkensvlees van 54 210 MT tot 254 210 MT voor 2021 als een van de maatregelen om het lokale aanbod van varkensvlees te vergroten en de prijzen op de markt te stabiliseren. Ook het verbod op de invoer van mechanisch uitgebeend vlees (MDM) wegens de uitbraak van de vogelgriep die de Europese pluimveesector heeft geteisterd, heeft ertoe bijgedragen dat de lokale vleesverwerkers moeilijkheden ondervinden om belangrijke grondstoffen aan te kopen.

De regering voerde een beleid inzake de invoer van bepaalde landbouwproducten tegen de achtergrond van aanbod- en prijsdruk, waardoor de plaatselijke producenten getroffen en ontmoedigd raakten. Ook de landbouw presteerde ondermaats als gevolg van logistieke en andere beperkingen door de pandemie en de niet aflatende toevloed van ingevoerde grondstoffen. De belanghebbenden in de landbouw hopen dat de nieuwe regering zich zal concentreren op de lokale productie in plaats van de invoer te ondersteunen.

Bronnen:

Back to top

Infrastructuur

Verwacht wordt dat de Filipijnen tegen 2033 een van de economieën in de APAC regio zullen zijn met een omvang van 1 biljoen dollar, wat het land aantrekkelijker zal maken voor buitenlandse directe investeringen door multinationals en nieuwe investeringen in infrastructuurprojecten zou aantrekken.

Bij zijn aantreden in 2016 veranderde president Duterte het tempo van de infrastructuuruitgaven door het budget te verdubbelen ten opzichte van de vorige regering en richtte hij zich op het oplossen van de congestie in de metropool door economische activiteiten te verspreiden over de regio .

In 2017 werd zijn belangrijkste programma, 'Build, Build, Build' (BBB) gelanceerd, te beginnen met 75 big-ticket infrastructuurprojecten om het land een 'gouden eeuw van infrastructuur' te geven, gericht op grote projecten op het gebied van wegen en bruggen, transport - havens, luchthavens, spoorwegen, metro's, watervoorraden, hernieuwbare energie, en overstromingsbeheer. Door de wereldwijde pandemie is een grote impuls gegeven om in 2020 met een langere lijst van 104 BBB-projecten te komen. Van de 104 infrastructuurprojecten is meer dan 74% bestemd voor vervoersverbeteringen en mobiliteit - de helft zijn wegen-, snelwegen- of bruggenprojecten, de rest zijn spoor-, luchthaven-, metro- en haveninitiatieven. 53 van deze projecten bevinden zich allemaal in Luzon. In juni 2021 staan er 119 projecten op de lijst, en de regering streeft ernaar dat 40 daarvan in 2022 zijn voltooid, terwijl er nog eens 89 zijn gepland voor uitvoering in 2023 en voor voltooiing in de komende zes jaar. 

Naast het BBB-programma wordt de ontwikkeling van intelligente steden op hoog niveau onderzocht om infrastructurele uitdagingen en verstedelijkingsproblemen aan te pakken op gebieden als overstromingsbewaking en -preventie, verkeersbeheer en veiligheid, met Metro Manilla, Clark, Cebu en Davao als belangrijkste regio’s. 

De modernisering van de infrastructuur via het BBB-programma zal een van de hoekstenen blijven van het herstelplan van het land.

De lijst van vlaggenschipprojecten is te vinden in

Back to top

Transport

Het transportsysteem in de Filipijns archipel, bestaat uit weg-, water-, lucht- en spoorvervoer dat bevolkings- en economische centra met elkaar verbindt. Verbeteringen aan de wegeninfrastructuur in de hoofdstad en elders in de archipel bleven centraal staan in het BBB-infrastructuurprogramma van de regering en in de strategie van het land om op de pandemie te reageren. In 2020 stonden de Filipijnen op de 11e plaats van landen in de APAC-regio met het hoogste aantal verkochte personenauto's (ongeveer 153,83 duizend voertuigen), wat leidt tot grote verkeersopstoppingen die nu worden beschouwd als een grote vervoerscrisis. Vooral in de hoofdstad en andere grote stedelijke gebieden blijft het aantal voertuigen stijgen zonder aanzienlijke investeringen in infrastructuur voor duurzame vormen van stadsvervoer of ruimte op de weg. In het 2020 Traffic Index rapport van het in Amsterdam gevestigde TomTom International staat Metro Manila op de vierde plaats van meest overbelaste steden ter wereld, ondanks de beperkingen door de lockdown.  Vervoer wordt ook genoemd als de grootste bron van luchtvervuiling in de Filipijnen. Meer informatie over de vervoersinfrastructuurprojecten van het Department of Transportation: DOTr - BUILD, BUILD, BUILD FOR THE FUTURE.

Spoorwegen

Door het gebrek aan spoorweginfrastructuur is de druk op het wegvervoer toegenomen. Het Department of Transportation (DOTr) wil het spoornet in de Filipijnen uitbreiden tot 1.900 km - bestaande uit Light Rail Transit (LRT) Lijn 1, LRT Lijn 2, Metro Rail Transit (MRT) Lijn 3 en de lijnen van de Filipijnse Nationale Spoorwegen (PNR). Tot de uitbreidingsprojecten behoort de 163 km lange Noord-Zuid-Pendeltrein die Clark via Malolos in Bulacan met Calamba in Laguna en Metro Manilla moet verbinden. Het initiatief, dat wordt meegefinancierd door de ADB en Japan met een geraamde kostprijs van ongeveer PHP777,6 miljard (USD15,5 miljard), heeft tot doel de toegang tot economische kansen te verruimen en tegelijkertijd de congestie rond de hoofdstad te verminderen.

In totaal beschikken de Filipijnen slechts over 245 km spoorweginfrastructuur. Deze bestaat uit 4 stedelijke lijnen in Metro Manila en de lijn van de Filipijnse Nationale Spoorwegen (PNR) in Zuid-Luzon. PNR North Commuter Railway fase 1, die Tutuban, Manila met Malolos, Bulacan (Noord-Luzon) verbindt, zal naar verwachting eind 2021 gedeeltelijk in gebruik worden genomen, terwijl de voltooiing en volledige ingebruikname tegen 2024 wordt verwacht.

De ontwikkeling van openbaarvervoersystemen om het hoofdeiland Luzon te verbinden met de opkomende steden van Visayas en Mindanao bevindt zich nog in de conceptuele fase.

Luchtvaartinfrastructuur

Het ministerie van Vervoer heeft nieuwe gateways gebouwd en de bestaande luchthavens van het land verbeterd, gerehabiliteerd en gemoderniseerd, zodat ze alle regio's van het land met elkaar verbinden. 121 luchthavenprojecten zijn voltooid, 111 lopen nog. Het grootste ongevraagde PPS-project is een voorstel van het conglomeraat San Miguel Corporation (SMC) voor de bouw van de nieuwe internationale luchthaven van Manilla en aangrenzende infrastructuur in Bulacan, in een poging om de congestie op de Ninoy Aquino International Airport (NAIA) te verlichten. Er wordt een zonnepark van 200 megawatt aangelegd om de nieuwe luchthaven van stroom te voorzien.

Er zijn 49 luchthavens op de Filipijnen, waarvan er 13 als internationaal, 26 als binnenlands en 10 als communautair zijn geclassificeerd.

Vervoer over water (tussen de eilanden)

In alle regio's zijn verbeteringsprojecten in de zeehavens van het land ondernomen om de maritieme connectiviteit en mobiliteit te stimuleren. Het ministerie van Vervoer en de Filipijnse Havenautoriteit voltooiden 189 commerciële havenprojecten, 37 lopen nog. De maritieme sector van het ministerie van Vervoer heeft 180 sociale en toeristische havenprojecten voltooid, terwijl 71 projecten in uitvoering zijn.

Bronnen:

Back to top

Telecommunicatie

De sector is lange tijd gedomineerd door twee telecomreuzen, Globe en PLDT, die beide vaste netwerken, vaste breedband- en mobiele netwerkdiensten leveren, tot 2018 toen Dito Telecommunity, werd geïntroduceerd als de derde grote telecommunicatieprovider in het land. Dito, dat gedeeltelijk in handen is van het Chinese staatsbedrijf China Telecom, begon zijn commerciële activiteiten in maart 2021 met een focus op mobiele diensten en heeft plannen aangekondigd om in 2022 hogesnelheidsbreedbanddiensten aan te bieden.

De COVID-19-pandemie heeft de vraag naar internetconnectiviteit doen toenemen ter ondersteuning van thuiswerkregelingen en onlinelessen. Ook onlinetransacties namen een hoge vlucht omdat mensen door de pandemie aan huis gekluisterd zijn terwijl reizen beperkt is en communicatietoestellen virtuele levensaders werden. De COVID-19-pandemie heeft de telecomsector in de kijker geplaatst en zijn functie als essentiële dienstverlener onderstreept, waardoor bedrijven goederen en diensten konden blijven leveren ondanks lockdowns en beperkingen.

Terwijl het mobiele segment de markt domineert, bleef het segment van de vaste lijnen onderontwikkeld. Van de landen in de regio Azië-Stille Oceaan zijn de Filipijnen een van de landen met de minste glasvezelabonnementen en de penetratie van vaste telefonie blijft stagneren.

Met de nadruk op de mobiele markt heeft de regering, via het Department of Information and Communications Technology (DICT), aangedrongen op verbeteringen in de prestaties van de sector, onder meer door het creëren van het Common Tower Policy, waardoor meerdere telecommunicatienetwerken (telco's) dezelfde masten kunnen gebruiken, wat leidt tot een snellere uitrol en goedkopere diensten. Met de Common Tower Policy hoopt de DICT de basis van gemeenschappelijke torens te verbreden en zo de uitrol van internet in het hele land te versnellen door telco's en internet service providers toe te staan en aan te moedigen om celtorens te delen. 

Het mobiele netwerk in de Filipijnen wordt nog steeds gedomineerd door 3G- of 4G-verbindingen, terwijl plattelandsgebieden beperkt zijn tot 2G- of 3G-netwerktoegang. De invoering van de 5G-technologie in 2020 heeft de telco's ertoe aangezet om investeringen te doen om de dekking van hun commerciële 5G-diensten in het hele land uit te breiden.

Het moderniseringsprogramma van PLDT omvat een verschuiving van koper naar glasvezel, terwijl dochteronderneming Smart Communication in samenwerking met Google wifi-hubs in het hele land uitrolt. Globe Telecom, aan de andere kant, heeft meer dan 10.395 cel locaties in het hele land vanaf eind 2020 en leidt de weg naar een platform van de volgende generatie, dat naar verwachting de productie zal stimuleren, de productiviteit zal verbeteren en het concurrentievermogen van het land zal vergroten. Er wordt gewerkt aan een regeling voor het delen van netwerken tussen de 3 telco's om de invoering van nieuwe technologieën zoals 5G en kunstmatige intelligentie te versnellen.

De marktkansen voor telecom zijn groter geworden, niet alleen voor de gebruikelijke spelers - de BPO-sector en de bank- en financiële sector - maar omvatten nu ook de kansen die worden geboden door de gezondheids- en onderwijssector. Verwacht wordt dat de transacties via e-betalings- en fintechplatforms verder zullen groeien. De Bangko Sentral ng Pilipinas wil dat 70% van de bevolking fintechoplossingen gebruikt en dat 50% van alle retailaankopen tegen 2023 via digitale platforms worden betaald.

Van alle telecomspelers wordt verwacht dat zij hun netwerkcapaciteiten upgraden, glasvezel- en onderzeese systemen en kabels installeren, moderne netwerkapparatuur/opslag/servers aanschaffen en gebruikmaken van cloud- en cyberbeveiligingsdiensten. Voor de uitrol van 5G zijn oplossingen voor digitale transformatie nodig, waaronder 5G-ready consumentenapparatuur. Nu de nieuwe wet volledige buitenlandse eigendom in de telecomsector toestaat, zouden buitenlandse investeerders meer zeggenschap en meer stimulansen krijgen om aan de markt deel te nemen. De 157 miljoen mobiele abonnees zouden gemakkelijk van operator veranderen om een betere dekking en voordeligere prijsopties te krijgen.

Subsectoren en vooruitzichten:

  • Glasvezelnetwerk - als gevolg van de nieuwe investeringen in breedband
  • Cyberbeveiliging - aanzienlijke investeringen in de publieke en private sector
  • Clouddiensten - er is een verschuiving naar clouddiensten, maar er is nog onderzoek nodig om de misvattingen aan te pakken en beter te begrijpen hoe de markt moet worden benaderd.
  • Netwerkapparatuur - permanente upgrades voor telecombedrijven en ondernemingen
  • Opslag en servers - ter ondersteuning van automatisering en permanente upgrades
  • Smartphones - het ultieme connectiviteitsapparaat voor de Filipijnse consument

Hervormingen van de wetgeving inzake vervoer en telecommunicatie

De onlangs aangenomen wet tot wijziging van de wet op buitenlandse investeringen, die de regels inzake buitenlandse investeringen versoepelt en het mogelijk zou maken dat ondernemingen die zich bezighouden met geavanceerde technologieën en startende ondernemingen of startende ondernemingen overeenkomstig de wet op innovatieve startende ondernemingen tot 100% in handen krijgen, en de wet op de openbare dienstverlening, die belangrijke sectoren als vervoer en telecommunicatie openstelt voor buitenlandse eigendom tot 100%, bieden mogelijkheden voor samenwerking en of levering van de benodigde apparatuur/technologieën/oplossingen aan de respectieve exploitanten of investeringen.

Bronnen:

Back to top

Energie

De Filipijnen hebben een snel groeiende vraag naar energie. Met een geschatte bevolking van 110 miljoen in 2021 is het de 13e meest dichtbevolkte natie ter wereld. De bevolkingsgroei en de snelle verstedelijking vormen formidabele uitdagingen voor de behoefte aan duurzame stroomvoorziening en elektrificatie:

  • Het ambitieuze plan van de regering om elk huishouden in het land volledig van elektriciteit te voorzien, blijft zorgen baren, vooral omdat 1,62 miljoen huishoudens nog steeds geen toegang hebben tot elektriciteit;
  • De grote vraag naar energie van de commerciële en industriële sectoren is te wijten aan de verwerkende industrie en de economische activiteiten;
  • De elektriciteitstarieven in de Filipijnen blijven hoog;
  • Een archipel die behoefte heeft aan een onafhankelijke energiebron en -voorziening;
  • De energiesituatie van het land weegt op zijn concurrentievermogen en zijn aantrekkelijkheid wat betreft investeringen.

In de huidige energiemix is steenkool goed voor bijna 60% omdat veel energieproducenten hebben gekozen voor projecten waarbij deze brandstof wordt gebruikt, terwijl hernieuwbare energie slechts een aandeel van 21% had, tegen 34% in 2008, waarbij zonne-energie, windenergie en biomassa samen goed waren voor iets minder dan 4%. Het huidige netwerk kan ook geen extra input aan. 

De Filipijnen willen zelfvoorzienend worden op energiegebied en hebben belangstelling getoond voor schone energie, waarbij verschillende soorten energiebronnen als oplossing worden gebruikt. Om aan de verwachte vraag naar elektriciteit te voldoen, met inbegrip van de reservecapaciteit, hebben de Filipijnen tegen 2040 een extra systeemcapaciteit van 43.765 MW nodig.

Om de energievoorziening van het land op lange termijn veilig te stellen, is het gebruik en de ontwikkeling van alternatieve energiebronnen van cruciaal belang. De ontwikkeling van hernieuwbare energiebronnen ondersteunt het industriebeleid van het land, dat de "vergroening" van routekaarten voor de industrie omvat. De regering streeft ernaar het aandeel van hernieuwbare energie te verhogen tot 35% in 2030 en tot 50% in 2040. De Filipijnen, die kwetsbaar zijn voor meteorologisch gerelateerde rampen die verband houden met de klimaatverandering, hebben zich er in het kader van de Overeenkomst van Parijs inzake klimaatverandering toe verbonden de uitstoot van broeikasgassen tegen 2030 met 75% te verminderen.

De Filipijnen hebben het potentieel om tegen 2050 40GW aan offshore windenergie te installeren.

Het ministerie van Energie (DOE) en de Wereldbankgroep (WBG) hebben onlangs een nieuwe routekaart voor de offshore windenergiesector gelanceerd, waarin de kansen en uitdagingen voor de ontwikkeling ervan worden uiteengezet met de juiste langetermijnvisie, infrastructuurontwikkeling, investeringen en beleidsmaatregelen. Deze overvloedige, inheemse energiebron speelt een belangrijke rol voor de Filipijnen om de energiezekerheid te verbeteren, de hernieuwbare energievoorziening te vergroten en tegelijk de decarbonisatie te versnellen.

In een scenario van sterke groei hebben de Filipijnen het potentieel om tegen 2040 21 gigawatt (GW) offshore-windenergie te installeren, goed voor 21% van hun elektriciteitsvoorziening, en 40 GW tegen 2050 om aan de groeiende vraag van het land te voldoen. In een scenario van lage groei kunnen de Filipijnen slechts 3 GW installeren, wat neerkomt op 3% van de elektriciteitsvoorziening van het land. Er zijn verschillende potentiële zones voor de ontwikkeling van offshore-windenergie geïdentificeerd, zoals Noordwest-Luzon, Manilla, Noord-Mindoro, Zuid-Mindoro, Negros/Panay West, en de Straat van Guimaras. Het is zeer waarschijnlijk dat deze zes zones in staat zullen zijn om alle 20 GW capaciteit te leveren waarvan in het hoge groeiscenario tot 2040 wordt uitgegaan.

Volgens de doelstellingen van het regeringsscenario voor schone energie (CES), het energiescenario dat in het Filipijnse energieplan 2020-2040 wordt geschetst, moet de energiemix tegen 2040 met ten minste 92 GW aan hernieuwbare energie worden aangevuld om de grens van 50% voor het aandeel hernieuwbare energie te halen. Ongeveer 11,8 GW zal naar verwachting afkomstig zijn van verschillende soorten windprojecten. Om de CES-doelstellingen te halen, moeten de Filipijnen tegen 2040 vier grote offshore-projecten exploiteren.

In de Renewable Energy Country Attractiveness Index (RECAI) van E&Y voor 2020 staan de Filipijnen op de 27e plaats (voorheen 31e) van 40 landen wat betreft de aantrekkelijkheid van hun investerings- en ontplooiingsmogelijkheden voor hernieuwbare energie.

Kansen 

Door het toegenomen aandeel van hernieuwbare energie met de ontwikkeling van alternatieve energiebronnen, versnellen ontwikkelaars de bouw van installaties voor hernieuwbare energie en zoeken zij naar oplossingen om hen te helpen extra stroomopwekkingscapaciteit veilig te stellen.

Het elektrificatieprogramma bestaat uit drie strategieën: de levering van energie aan plattelandsgebieden, de elektrificatie van huishoudens en de totstandbrenging van minigrids. Deze bieden verschillende mogelijkheden voor de levering van apparatuur en oplossingen om aan de vraag te voldoen.

De elektriciteitssector is volledig geprivatiseerd, waarbij één groot nutsbedrijf, Manila Electric Co. (Meralco), 80% van de markt in handen heeft. De overige 20% wordt gevormd door enkele regionale spelers en meer dan 100 elektriciteitscoöperaties. In zo'n snel groeiende markt en met een groeiende tendens naar decentrale opwekking, is er behoefte aan nieuwe innovatieve technologieën en apparatuur als het land de sprong naar een nieuwe energietoekomst wil maken.

De levering van technologie voor minigridsystemen die het tempo van de elektrificatie in het hele land kunnen opvoeren, alsook innovatieve, ecologische en duurzame oplossingen voor energieopslag die geschikt zijn voor afgelegen gemeenschappen, bieden goede vooruitzichten. De meeste huishoudens zonder aansluiting bevinden zich in de regio's Visayas en Mindanao. Minigridsystemen kunnen gebruik maken van inheemse en nieuwe en hernieuwbare energie (RE) bij de stroomopwekking, waardoor de afhankelijkheid van invoer uiteindelijk zal afnemen.

Fotovoltaïsche energie heeft in de Filipijnen al netpariteit bereikt en er is sprake van enige ontwikkeling en toepassing op grote schaal. Het ministerie van Energie en plaatselijke nutsbedrijven investeren ook in oplossingen voor slimme netwerken. Er zijn ook mogelijkheden voor off-grid (zonne) energie. Door de toename van zonne-energie op daken, zowel voor huishoudens als voor de industrie, groeit de vraag naar batterijopslag.

Bronnen:

Back to top

Water

De grote bevolking van de Filipijnen en de snelle verstedelijking vormen een ernstige bedreiging voor de toegang tot schoon en drinkbaar water. Volgens een rapport van de Wereldbank heeft 1 op de 5 Filipino's geen directe toegang tot veilig drinkwater. Slechts 33% van de rivierenstelsels zijn geclassificeerd als bronnen van adequate openbare watervoorziening, en tot 58% van het grondwater is verontreinigd. Prognoses van de toekomstige waterbehoeften wijzen erop dat de waterhuishouding in 8 van de 19 grote stroomgebieden en in de meeste grote steden vóór 2025 ontoereikend zal zijn. Het beheer van de watervoorraden is nu een topprioriteit. De inspanningen van de regering zijn gericht op milieukwesties en de tenuitvoerlegging van sectorale waterwetgeving, teneinde de strategie voor geïntegreerd beheer van watervoorraden in het kader van het Filipijnse ontwikkelingsplan voor de middellange termijn (MTPDP) ten uitvoer te leggen.

Problemen en belemmeringen voor duurzame drinkwatervoorziening en duurzaam drinkwaterbeheer

  • demografische factoren vormen een ernstige bedreiging voor de waterproblematiek in het land: toenemende vraag naar drinkwater, sanitaire voorzieningen en waterzuiveringsdiensten door huishoudens en gemeenschappen, toegang tot schoon en drinkbaar water, veilige en stabiele waterbronnen en betrouwbare waterdiensten;
  • druk als gevolg van economische groei en grote bevolkingsveranderingen voor afvalwaterzuiveringsinstallaties voor industrieën en commerciële bedrijven
  • Water van slechte kwaliteit en niet-duurzame voorraden beperken het nut ervan
  • Klimaatverandering en de hydrologische variabiliteit van de verspreiding en de aanwezigheid van water

De uitdaging om adequate water- en afvalwaterzuiveringsdiensten aan te bieden neemt toe naarmate de vraag naar watervoorraden toeneemt. De hoofdstad met 13 miljoen inwoners is sterk afhankelijk van de Angat-dam, als belangrijkste bron voor schoon en veilig water. Als onderdeel van een kortetermijnoplossing wordt de veel kleinere La Mesa Dam gebruikt als extra waterbron; de effecten van El Niño hebben de watervoorziening voor de groeiende bevolking echter onbetrouwbaar gemaakt. In 2020 hadden grote delen van de hoofdstedelijke regio te kampen met een watertekort doordat hun kranen gedurende meer dan 2 weken droog stonden. Ondanks de geplande oplossing van de La Mesa Dam, zakte het water door de droogte naar het laagste niveau in 21 jaar. Om het probleem op te lossen heeft de regering bestaande diepe putten gereactiveerd en nieuwe putten aangelegd, en is zij begonnen met de exploitatie van de waterzuiveringsinstallatie van Cardona om de groeiende bevolking van voldoende water te voorzien.

Buiten de hoofdstad wordt de gemeentelijke watervoorziening verzorgd door dammen die over oppervlaktewaterbronnen zoals beken, rivieren of estuaria zijn gebouwd. Deze dammen worden ook gebruikt voor irrigatiedoeleinden en voor de opwekking van hydro-elektrische energie. Weersomstandigheden, zoals El Nino of La Nina, hebben gevolgen voor de watervoorziening.

Deze bedreigingen vragen om een robuuster systeem van waterbeheer en toepassing van nieuwe watertechnologieën en -oplossingen om mogelijk ernstiger problemen inzake waterzekerheid in de toekomst aan te pakken.

In Metro Manila en de nabijgelegen provincies leveren twee particuliere waterconcessiehouders van het Metropolitan Waterworks and Sewerage System (MWSS) water- en afvalwaterdiensten: Manila Water (een dochteronderneming van het oudste conglomeraat van het land, Ayala Corporation) voor de oostelijke zone van Metro Manila; en Maynilad (eigendom van het consortium van Metro Pacific Investments Corporation, DMCI en Marubeni Corporation) voor de westelijke zone van de Greater Manila Area. In gebieden die niet onder de diensten van Manila Water en Maynilad vallen, zijn er waterdistricten, die oorspronkelijk door de overheid werden bestuurd, maar waarvan er nu enkele door de particuliere sector worden geleid, die watervoorzieningssystemen exploiteren en onderhouden met het doel elk huishouden van schoon en veilig water te voorzien.

Back to top

Gezondheidszorg

De pandemie heeft de diepgewortelde kwetsbaarheid van de Filipijnse gezondheidszorg aan het licht gebracht. De uitgaven voor gezondheidszorg blijven stijgen als gevolg van de uitbreiding van en de uitgaven voor gezondheidsdiensten en -faciliteiten door de overheid en particuliere entiteiten, wat op zijn beurt een kans opent voor lokale en internationale farmaceutische en medische apparatuur/technologiebedrijven om de lacunes aan te vullen.

Als een op consumptie gebaseerde economie met een grote bevolking. De Filipijnen is een belangrijke importeur van farmaceutische producten, medische apparatuur en verbruiksgoederen. De groeiende bevolking tezamen met een veelbelovende economische groei biedt een rooskleurig marktperspectief voor de Filipijnse medische en gezondheidszorg sector.

Marktoverzicht

  • Bevolking: 110M (raming december 2021); jaarlijks groeipercentage =1,6%
  • De totale gezondheidsuitgaven van het land stegen in 2020 met 12,6% en het aandeel ervan in het bbp bedroeg 5,6%, tegenover 4,7% in 2019 ;
  • De groeiende uitgaven voor gezondheidszorg in het land leiden tot een toename van de vraag naar farmaceutische producten en gezondheidszorgproducten, medische apparatuur en diagnostische apparatuur om betere oplossingen voor de gezondheidszorg in het land te bieden;
  • Ongeveer 40% van de ziekenhuizen in de Filipijnen wordt geleid door de overheid, terwijl 60% particulier is. Eind 2020 waren er ongeveer 9.731 zorginstellingen, waarvan 5.409 in handen van de overheid en 4.322 in particuliere handen. Wat ziekenhuizen betreft, telt het land 1.915 ziekenhuizen, waarvan 767 eigendom zijn van de overheid en 1.148 van particulieren.
  • Particuliere gezondheidszorg is goed ingeburgerd en groeit in de Filipijnen, en breidt de aanwezigheid actief uit in de belangrijkste provincies en steden in het hele land;
  • Sterke afhankelijkheid van invoer - bijna 100% van de medische apparatuur en meer dan 60% van de medische wegwerpartikelen worden ingevoerd;
  • In 2020 heeft de markt voor medische verbruiksgoederen een groei van 18,3% laten zien.

Farmaceutische markt

De gezondheidsuitgaven die worden gefinancierd door overheidsregelingen en verplichte bijdrageregelingen voor de financiering van de gezondheidszorg zijn met 45,7% van de huidige gezondheidsuitgaven de grootste financieringsbron van de gezondheidszorg in het land. Gevolgd door de eigen betalingen van de gezinnen (OOP) met 44,7% en de vrijwillige betalingsregelingen voor gezondheidszorg met 9,6%. Bij de zorgverleners ging het grootste deel van de uitgaven naar ziekenhuizen (43,8%), gevolgd door apotheken (28,2%) en aanbieders van preventieve zorg (9,0%).

  • 11e meest aantrekkelijke farmaceutische markt in de regio Azië-Stille Oceaan en de 3e grootste farmaceutische markt in de ASEAN-regio;
  • De Filipijnse farmaceutische markt zal naar verwachting in de komende jaren een gestage groei van 4,5% kennen 
  • De lokale farmaceutische industrie is een van de snelst groeiende industrieën in het land en groeit gestaag van jaar tot jaar. Op dit moment hebben 14 van de 20 grootste farmaceutische bedrijven ter wereld een productiefaciliteit in de Filipijnen;
  • De meeste farmaceutische producten op de Filipijnse markt worden ingevoerd. Het land is sterk afhankelijk van ingevoerde grondstoffen en afgewerkte geneesmiddelen om aan de groeiende binnenlandse vraag te voldoen. In 2020 bedroeg de invoerwaarde van farmaceutische producten in de Filipijnen ongeveer 1,7 miljard Filipijnse peso's, waarvan het grootste deel bestond uit medicijnen of farmaceutische geneesmiddelen;
  • De uitgaven voor farmaceutische producten leveren een aanzienlijke bijdrage aan de uitgaven voor gezondheidszorg in Filipijnse huishoudens;
  • De toenemende uitgaven voor gezondheidszorg in het land leiden tot een stijging van de vraag naar farmaceutische producten en producten voor de gezondheidszorg.

Medische apparatuur, verbruiksgoederen en technologieën

  • Verwacht wordt dat de markt van medische apparatuur, verbruiksgoederen en technologieën in 2025 een waarde van 130 miljard PHP zal bereiken, met een tweecijferige CAGR-groei in de komende vijf jaar;
  • In 2020 is de markt voor medische verbruiksgoederen met 18,3% gegroeid ten opzichte van het voorgaande jaar, vooral door de opkomst van het COVID-19-virus, waardoor de vraag naar medische verbruiksgoederen is toegenomen;
  • De sterke afhankelijkheid van de invoer van medische apparatuur - bijna 100% van de medische apparatuur en meer dan 60% van de medische wegwerpartikelen worden ingevoerd; producten met een hoge waarde en een gering volume, zoals elektro-medische apparatuur, beeldvormingsapparatuur, bestralingsapparatuur, tandheelkundige producten, diagnostica, chirurgische apparatuur, dialyseapparatuur en lineaire versnellers;
  • De opkomst van gespecialiseerde privéziekenhuizen en gezondheidszorgfaciliteiten biedt kansen voor innovatieve medische apparatuur zoals: a) geavanceerde diagnostische apparatuur, b) geavanceerde point-of-care-apparatuur, c) hulpmiddelen voor de behandeling van kanker en d) implantaten voor orthopedie en traumatologie.

Medisch toerisme

Hoewel wellnessreizigers slechts een klein percentage van de totale toeristische inkomsten van het land voor hun rekening nemen, zijn de Filipijnen een belangrijke bestemming voor medische toeristen aan het worden. De Filipijnen staan op de 19e plaats van de wereldwijde bestemmingen, op de 16e plaats in het medisch toerisme, en op de 19e plaats in de kwaliteit van faciliteiten en diensten op de Medisch Toerisme Index lijst. 

De lokale kosten van de verschillende gezondheids- en wellnessdiensten zijn zeer concurrentieel, evenals de aanwezigheid van internationaal geaccrediteerde ziekenhuizen en bekroonde wellnessfaciliteiten, met hoogopgeleide, Engelssprekende gezondheids- en wellnessprofessionals.

Bronnen:

Back to top

ICT

Productie en logistiek hebben het grootste aandeel in de ICT-uitgaven. Door de recente pandemie zijn de sectoren bankwezen, gezondheidszorg en intelligente steden veelbelovend voor toekomstige investeringen in ICT, om nog maar te zwijgen van de enorme consumentenmarkt en de markt voor jonge professionals in de Filipijnen, die ook enorme marktkansen. De opkomst van online winkelen biedt een gigantische kans voor e-wallet operators in de ICT-ruimte.

De ontwikkeling van 'smart cities' van hoog niveau, die door de overheid worden onderzocht om de infrastructuuruitdagingen en verstedelijkingsproblemen in Metro Manila, Clark, Cebu en Davao aan te pakken, zijn belangrijke bestemmingen voor ICT-groei. Smart Cities zijn een belangrijk onderdeel van groeiende digitale economieën, omdat ze duurzame groei en diepgaande technologische integratie in het land inhouden en een aanzienlijke economische impuls geven.

Het gebruik van digitale technologieën, zoals digitale betalingen, e-handel, telegeneeskunde en online-onderwijs, neemt toe in de Filipijnen en heeft individuen, bedrijven en de overheid geholpen om sociale afstandsmaatregelen te nemen, de continuïteit van het bedrijfsleven te waarborgen en openbare diensten te verlenen tijdens de pandemie.

De onlangs aangenomen wet op de wijzigingen van de wet op buitenlandse investeringen, die de regels voor buitenlandse investeringen versoepelt en het mogelijk maakt om ondernemingen die zich bezighouden met geavanceerde technologieën en startende ondernemingen of startende ondernemingen tot 100% in eigendom te houden in overeenstemming met de wet op innovatieve startende ondernemingen, en de wet op de openbare dienstverlening, die belangrijke sectoren zoals vervoer en telecommunicatie openstelt voor maximaal 100% buitenlandse eigendom, bieden mogelijkheden voor samenwerking en of levering van benodigde apparatuur/technologieën/oplossingen aan de respectieve exploitanten of investeringen.

Volledige tekst:

Back to top

BPO-sector (uitbesteding van bedrijfsprocessen)

De wereldwijde gezondheidscrisis testte de veerkracht van Filipijnse outsourcing bedrijven en veranderde de plannen en prognoses om de aanwezigheid van de BPO-industrie in het land te versterken. Ondanks de uitdagingen die deze pandemie met zich meebracht, blijft de IT-BPM-industrie een pijler van de Filipijnse economie als de grootste banengenerator en levert zij een aanzienlijke bijdrage aan de lokale economie met 24,7 miljard dollar aan inkomsten (met een wereldwijd aandeel van 13%). Het land staat op de tweede plaats in de wereld als outsourcing-bestemming.

De IT-BPM-sector maakt verschillende ondersteunende industrieën mogelijk:

  • Voeding - PHP 138,1 miljard (USD 2,7 miljard)
  • Bankwezen -  PHP 87,3 miljard (USD 1,8 miljard dollar)
  • Onroerend goed - PHP 73,9 miljard (USD 1,5 miljard)
  • Horeca - PHP 63,6 miljard (USD 1,3 miljard)
  • Vervoer - PHP  53,8 miljard (USD 1,1 miljard)
  • Overige industrieën - PHP 550,5 miljard (USD 11,38 miljard )

Trends en ontwikkelingen:

  • De verschuiving van laaggeschoolde taken naar midden- en hooggeschoolde taken gaat door als gevolg van de veranderende eisen van de wereldwijde IT-BPM-industrie.
  • Naast de verwachte toename van vaardigheden op midden- en hoog niveau, zullen de gezondheidszorg en de animatie- en game-ontwikkelingsindustrie naar verwachting sneller groeien.
  • De belangrijkste spelers in de sector zullen blijven overschakelen op complexe en digitale diensten van hoge waarde.
  • De contactcentersector zal nog steeds een constante groei van het aantal werknemers en de inkomsten kennen, ondanks de dreiging van automatisering.
  • De subsector animatie en game-ontwikkeling heeft de hoogste verwachte groei van alle subsectoren in de IT-BPM-industrie. Verwacht wordt dat de omzet van deze subsector met 7,3% tot 12,3% zal stijgen en het aantal werknemers met 6,8% tot 11,7%.
  • De gezondheidszorg zal ook een snellere groei kennen.

  • Filipijnse outsourcingdiensten zullen in 2022 15% van de totale wereldwijde outsourcingmarkt bestrijken. Bovendien wordt verwacht dat de sector de komende 5 jaar elk jaar met 9% zal groeien.

Back to top

Specifieke vraag of probleem?

Flanders Investment & Trade heeft een wereldwijd netwerk van experten dat uw bedrijf ter plaatse helpt.

Ontdek wat FIT voor u kan doen in Filipijnen

Meer weten over Filipijnen?