Het kleine, helemaal door land omgeven koninkrijk Eswatini grenst in het noorden, westen en zuiden aan de Republiek Zuid-Afrika en in het oosten aan Mozambique. Eswatini hangt voor 60% van zijn uitvoer en voor meer dan 90% van zijn invoer af van Zuid-Afrika. De Swazische lilangeni is gekoppeld aan de Zuid-Afrikaanse rand, wat betekent dat Zuid-Afrika het monetaire beleid van Swaziland bepaalt. De regering is voor 49% van haar inkomsten afhankelijk van de Southern African Customs Union (SACU); de overige inkomsten haalt ze uit inkomstenbelastingen (27%) en btw (19%). Eswatini is een lager midden-inkomensland. De inkomensverdeling is echter heel ongelijk: 20% van de bevolking beheert naar schatting 80% van de nationale rijkdom.

Sinds 2017 raakte meer dan een kwart van de volwassen bevolking besmet met hiv/aids; het land heeft de hoogste hiv-prevalentie ter wereld. Ongeveer 70% van de bevolking is actief in de zelfvoorzienende landbouw. De maakindustrie diversifieerde in de jaren 1980 en 1990, maar groeide nauwelijks in het afgelopen decennium. Suiker en frisdrankconcentraat brengen de meeste valuta binnen. Mijnbouw boette de afgelopen jaren in aan belang. Steenkool-, goud- en diamantmijnen en steengroeves zijn kleinschalig. De enige ijzerertsmijn sloot in 2014 de deuren. Met een werkloosheidsgraad van naar schatting 28% moet Swaziland dringend het aantal kmo's vergroten en buitenlandse directe investeringen aantrekken.

Sinds 1 januari 2018 komt Eswatini niet langer in aanmerking voor steun op basis van de US African Growth and Opportunity Act (AGOA), omdat het niet voldeed aan de minimumeisen voor rechten van werknemers. De nationale ontwikkelingsstrategie van Eswatini, die loopt tot 2022, geeft voorrang aan meer infrastructuur, landbouwproductie en economische diversifiëring. Dit om de armoede en de overheidsuitgaven terug te dringen. De inkomsten van Eswatini uit de SACU zullen wellicht afnemen. Zuid-Afrika wil een verdeelsleutel invoeren die het de regering moeilijker maakt om het budget in evenwicht te houden wanneer ze geen nieuwe inkomstenbronnen vindt.