Een recent NBB-artikel, “Economic flows between Regions in Belgium”, beschrijft – op basis van bedrijfsgegevens uit 2014 en 2015 – hoe sterk ontwikkeld de economische stromen zijn tussen de Belgische regio’s en de rol die afstand daarbij speelt als barrière voor de mobiliteit van werknemers, kapitaal en goederen en diensten.

Het artikel bekijkt daarnaast ook in het bijzonder hoe de internationale handelsstromen – van goederen en diensten – zich verhouden tot het volume aan interregionale verkoopsactiviteiten.

Dat interregionale handelspartners zonder meer belangrijk zijn voor het bedrijfsleven mag ook blijken uit het feit dat 55% van alle bedrijven uit de steekproef zijn waren slijt in ten minste één ander gewest, terwijl amper 6% onder hen zijn goederen of diensten werkelijk buiten de landsgrenzen afzet.

Interregionale handelsstromen zijn inderdaad erg substantieel, ook al kunnen ze niet meteen naadloos worden afgezet tegen de “echte” internationale (grensoverschrijdende) handelsstromen.

De overige regio’s zouden op die manier zelfs helemaal bovenaan de klantenlijst gaan prijken, nog vóór de “groten” onder onze buitenlandse handelspartners.

Vlaamse “exporteurs” presteren 29% van zijn totaalverkopen buiten de eigen regio, een volle 15% aan Brussel en ook al 14% aan Wallonië. Internationaal gezien, vertegenwoordigen pakweg Duitsland, Nederland en Frankrijk resp. 10, 9 en 9% van de Vlaamse uitvoer van goederen en diensten.

Voor Waalse “exporteurs” is de interregionale afzet zo mogelijk nóg belangrijker dan die in het buitenland: zo heeft 44% van de Waalse totaalafzet de overige regio’s als bestemming , met name 26% naar Vlaanderen en 18% richting Brussel (tegenover 13% voor Frankrijk, 8% voor Duitsland en 4% voor Nederland.
Brussel genereert 57% van zijn totaalverkopen buiten Brussel interregionaal — 39% in Vlaanderen en 18% in Wallonië — terwijl het amper 7% exporteert naar de Verenigde Staten, 6% naar Frankrijk en 5% naar Nederland.