De steppen van Mongolië dragen een indrukwekkend verleden met zich mee. Onder Dzjenghis Khan drukte het land zijn stempel op de wereldgeschiedenis. Op één na was het Mongoolse Rijk het grootste imperium die de wereld ooit gezien heeft en vormde het de brug tussen Azië en Europa. Het hoogconjunctuur van Mongolië licht al lang in het verleden. Vandaag de dag is het land een kleine semi-presidentiële republiek; een jonge democratie omringd door de reuzen China en Rusland.

Desondanks lijkt de rol van Mongolië op economisch vlak nog niet uitgespeeld. Sinds het land zich transformeerde van een communistische naar een democratische staat, kent Mongolië een vrijwel ononderbroken groei. Tussen 2017 en 2019 groeide de bbp van het land met gemiddeld 6%.

Vooral de mijnsector speelt hierin een grote rol. Met uitzondering van diamanten, is bijna elk element van de tabel van Mendeljev terug te vinden in Mongoolse bodem. Vooral de export van goud, koper, kolen en tin zijn de ruggengraat van de Mongoolse economie. De focus op grondstoffen zorgt ervoor dat de economische groei van het land sterk kan fluctueren. In 2011 kende het land nog een ongeziene groei van 17% als gevolg van de gunstige grondstofprijzen. Mongolië werd hét land voor buitenlandse investeerders. Tegen 2016 was deze groei al teruggevallen tot 1% en was het vervallen tot een “land van verloren kansen”.

Sindsdien heeft het land geprobeerd te leren uit zijn verleden. In samenwerking met organisaties zoals de Wereldbank is het land begonnen met de diversificatie van de economie aan de hand van infrastructuurontwikkeling en het uitbouwen van de toerismesector. Daarnaast wekt het land nauw samen met China, dat Mongolië ziet als een belangrijke factor in het Belt and Road Initiative.

Slechts enkele dagen na de lockdown van Wuhan sloot Mongolië zijn grenzen met China. Dit heeft het land grotendeels gered van de gevolgen van de pandemie op het vlak van volksgezondheid. De sluiting van de Chinese grenzen had daarentegen grote economische gevolgen. Volgens de Wereldbank kromp de economie in 2020 met 5,3%.

Door gulle overheidsmaatregelen en fiscale sitmuli om de covid situatie het hoofd te bieden, is echter het budget deficit sterk gestegen, en in 2020 bedroeg die 9,5% van het BBP.

Met het snelle herstel van China, is er hoop dat ook Mongolië zich snel uit dit economisch dal zal weten te trekken. Voor nu wordt op middellange termijn dan ook een blijvende groei verwacht.