Algemeen

België is wereldwijd de 5de exporteur naar Guinee, na Nederland, China, India en Frankrijk. Als geen rekening wordt gehouden met de export van minerale producten, is Guinee vergeleken met een vijftal jaar geleden de sterkste stijger in Sub-Sahara-Afrika voor de Vlaamse export. In het land worden vooral volgende goederen ingevoerd:

• elektrische en elektronische machines,
• verwerkte minerale producten,
• andere machines,
• voertuigen,
• granen

In het geval van Vlaanderen gaat het voornamelijk om (elektrische) machines en voertuigen. In de categorie voertuigen gaat het voornamelijk om tweedehandswagens, die in Guinee "voitures-Bruxelles" worden genoemd.

Voor de komende jaren wordt verwacht dat een hogere opbrengst van bauxiet, de voornaamste grondstof van Guinee, en een verhoogde landbouwproductiviteit (door irrigatie en een betere bemesting) het inkomen van de bevolking zal verhogen, en daarmee ook de vraag naar consumptieproducten. Voor de consument ligt de nadruk momenteel op farmaceutische producten, bouwmaterialen en voedingsproducten.

Sinds 2015 is Guinee een partner van de Belgische ontwikkelingssamenwerking. De door Enabel (vroeger: Belgische Technische Coöperatie) opgestarte projecten situeren zich in de gezondheidszorg, de landbouw en de watervoorziening.

Mijnsector

De mijnsector staat in voor 22% van het bnp van Guinee en is in volle expansie. Het land bezit zowat de helft van de wereldvoorraad aan bauxiet en is er een van de grootste exporteurs van. Bovendien neemt de vraag uit China voortdurend toe (de Guineese leveringen aan dat land startten pas in 2015). Na een stijging van de productie van bauxiet van bijna 20% in 2017, zou in 2018 de productie nog eens met 10% toenemen. Ook de productie van ijzererts is hoog en er bestaan uitbreidingsplannen. In het land worden ten slotte ook goud, zilver en diamanten ontgonnen, en zijn er onontgonnen voorraden mangaan, zink, kobalt, nikkel en uranium. De groep Total kreeg in oktober 2017 een vergunning voor de exploratie van petroleum op zee. 

Agro-industrie en voeding

De landbouw is een van de sterkhouders van de Guineese economie, wellicht vanwege de grote vruchtbare oppervlakte en de grote waterhoeveelheid waarover het land beschikt (het wordt wel eens de "watertoren" van West-Afrika genoemd). De 6,2 miljoen ha voor landbouw bruikbare oppervlakte wordt onderbenut: slechts 25% ervan wordt bebouwd. De boerderijen zijn klein en leveren meestal enkel producten voor eigen gebruik - er komt heel weinig op de markt terecht. Het gaat daarbij om:

• rijst (twee derde van de totale oppervlakte),
• mais,
• cassave,
• yam,
• (zoete) aardappelen,
• aardnoten.

Ondanks het potentieel worden de koffie, het katoen, de palmolie en het rubber nauwelijks geëxporteerd.

Er is een grote nood aan verbeterde zaden, meststoffen, irrigatiesystemen en mechanisatie. De bestaande veeteelt is onvoldoende om de bevolking voldoende van proteïnen te voorzien, zodat heel wat dierlijke producten moeten ingevoerd worden (vooral kippenvlees en melk).

De landbouwsector werd rond 2015 hard getroffen door de ebola-crisis. Hoewel de slachtoffers beperkt bleven tot een aantal geïsoleerde regio's, zorgde de angst voor de ziekte voor een sterke migratie van de landbouwers. Nu die crisis definitief achter de rug ligt, wordt een sterke groei van de landbouwopbrengsten verwacht, onder meer door het gebruik van irrigatietechnieken en een verbeterde bemesting.

Visserij

Guinee beschikt over een kustlijn van 300 km en een continentaal plat van 56.000 km², en heeft dus heel wat mogelijkheden voor de verdere ontwikkeling van de visvangst en de aquacultuur (garnalen, kleinere vissoorten ...). De Guineese overheid wil de sector van de visvangst alleszins inschakelen in zijn strategie voor de voedselzekerheid. Vis dekt zowat 40% aan de behoeften aan proteïnen in Guinee. De jaarlijkse opbrengst zou tussen 150.000 en 250.000 ton kunnen bedragen door middel van de nodige investeringen, waarvan 40.000 ton uit de rivieren. De industriële transformatie van de visproducten blijft momenteel ver onder niveau omdat de overheid te weinig doet om de investeringen door de (al dan niet buitenlandse) private sector te stimuleren.

Langs de Guineese kust (tussen Boké en Forécariah) bevindt zich zo'n 30.000 ha die geschikt zijn voor de vangst van garnalen. Ook voor deze specifieke vangst worden de mogelijkheden onderbenut wegens een gebrek aan moderne uitrustingen en beheer van de sites. Een belangrijke locatie is de vishaven van Téminétaye, waar een tiental bedrijven de verse vis en garnalen behandelen. Er is behoefte aan materieel om vis te roken zodat hij kan klaargemaakt worden voor de export. Ook voor koeling en verpakkingsmachines zijn er mogelijkheden.

Infrastructuur

De overheid heeft momenteel heel wat grote infrastructuurwerken op stapel staan. De Nationale vergadering nam in juni 2017 het "Plan National de Développement Economique et Social" (PNDES) aan om de prioriteiten qua financiering vast te leggen. Momenteel wordt een hydro-elektrische dam gebouwd (550 MW), zij het door een Chinees bedrijf (China Water Electric). De "China Harbour Engineering Company" moderniseert de haven van Conakry. Andere prioritaire infrastructuurprojecten betreffen het spoorweg en wegennet, en hoogspanningslijnen voor de elektriciteitsdistributie, vaak met Chinese financiering.

De energiebevoorrading in Guinee kan niet aan alle behoeften voldoen en is onregelmatig, en ook de communicatiemogelijkheden volstaan niet buiten de grote steden. Het programma van de "West African Power Pool" (WAPP) beoogt de interconnectie tussen de landen van Westelijk Afrika, en Guinee speelt hier met zijn mogelijkheden voor de productie van hydro-elektriciteit een belangrijke rol in. De Wereldbank financiert een hydro-elektrische dam in Fomi, Guinee, niet alleen voor het Guineese elektriciteitsnet, maar ook voor dat van Mali. De dam zou ook voor irrigatiedoeleinden worden gebruikt.

Sinds 2016 nam de piraterij toe in dit deel van de wereld, meer bepaald in de Golf van Guinee. De internationale gemeenschap tracht hiertegen op te treden door het veiligheids- en communicatiesysteem langs de kust te verbeteren.

Ook de bouwsector is in expansie - de verstedelijking neemt toe en er is nood aan woningen, waterzuivering en andere stadsprojecten. SEG - De "Société des Eaux de Guinée" (SEG) is de publieke maatschappij voor de distributie van drinkwater. Op de website vindt u een aantal prioritaire projecten en een nieuwssectie.

Gezondheid

De gezondheidsprogramma's van de overheid zijn in de eerste plaats gericht op de gezondheid van moeder en kind. Ondervoeding is nog altijd een veel voorkomende kwaal in het land. Ebola is momenteel onder controle, wat niet van HIV-aids kan gezegd worden.

Dat SN Airlines tijdens de ebolacrisis bleef vliegen op de 3 getroffen landen (Guinee, Liberia en Sierra Leone) bleef in de regio niet onopgemerkt. Bovendien was het Instituut voor Tropische Geneeskunde in Antwerpen zeer actief in de zoektocht naar een vaccin. Ook de Belgische Ontwikkelingssamenwerking, die Guinee in 2015 opnam in haar lijst van partnerlanden, was actief op vlak van de strijd tegen de besmettelijke ziekte.